ننه باشو وا دولانیم ...!

سلام رفقا ...

الان فک می کنید می خوام از مراسم افطاری بنویسم؟

درست فک نکردید ...!

می خوام از پیکان جوانان گوجه ای (شما بخونید سفید)، بعله از پیکان جوانان سفید واستون بنویسم. تازگی ها دقت کردید بهش. سالاری شده واسه خودش. حالا قرار شده براش چهار تا دور سفید بگیریم، ی 40 تا هم از این پرچم کشورها بزنیم جلوی شیشه شاگرد شوفر و اصلی کاری؟ اگه گفتید؟ ی قرقی بزرگ آویزون کنیم از آینه وسط، ی لحظه فک کن ....

اونوقت بهش بگی سالار جاده ها ... پیکان ....

داشتم از پیکان می گفتم دیروز بچه ها باهاش رفتن وادی رحمت، فک کردی باز می خوام از افطاری بنویسم؟ نه خیر ...

برگشتن دوباره دانشگاه ...

باز چند تا وسایل بردن وادی رحمت. ولی خودمونیم هر چقدر تلاش کردم ننویسم از برنامه افطاری واقعا نشد. شما هم حتما تلاشم رو دیدید دیگه 

آقا افطاری چ افطاری شد ها ...(مثلا نمی خواستم بنویسم اگه می خواستم ببین چی می شد ...)

از همین جا و فرصت استفاده می کنم و تشکر و قدردانی می کنم از همه بچه ها ...

اجرشون با مادر شهداء ...

فقط چند تا نکته هس بایستی روشن گری کنم ...

اول ...

یکی از دوستان اومد پیش جناب بنده و موی زلفی رو نشون داد. گفتم به به عجب موی زلفی و برایش خواندم:

"یک دست جام باده و یک دست زلف یار/حالا بگو می خواهی چگونه بخوری سالاد الویه ی تار"

به به 

گفتم اخوی این چیه گفت یک پونجا توک! گفتم خوب من چی کار کنم؟ گفت از خرما کشیدمش بیرون.

داد دست بنده و رفت. حالا من موندم و حس کارآگاهی ام ک باز گل کرد.

بچه ها رو یکی یکی تو ذهنم آوردم ببینم کدومشون بوده؟

مطمئنن نوید نبوده، دلیل نپرسید. امیرحسن و محمد هم موهاشون کوتاه هست اوناهم حذف.

بعد ی لحظه شبهه وارد شد ب خودم. فک کردم دیدم صبحی وقتی داشتم خرماها رو بسته بندی می کردم تو دانشگاه یهو دست انداختم ب موهام و دیدم نا مرتب هس. شونه رو درآوردم و ی دستی ب موهام کشیدم و اضافه موها رو ک چسبیده بود ب دراخ (شونه) انداختم توی یکی از نایلون خرماها ک بندازم دور. در این لحظه محمد من رو صدا کرده و رفتم دنبال کاری. وقتی برگشتم یادم نبوده ک چی شده. کارم رو ادامه دادم و خرماها رو بسته بندی کردم بهداشتی بهداشتی.

وقتی قضیه رو حل کردم ی برکان نا ب خودم گفتم و بلند شدم و از خودم شادی در کردم. واقعا ی مسئله مهم رو حل کرده بودم ک یکی از بچه ها علت شعف و شادی بسی زیاد من رو پرسید و من ماوقع رو گفتم، بعد برگشت ی نیگاه از اون نیگاه ها کرد بهم. گفتم چی شد. طول زلف رو نشونم دادم بسی تعجب کردم ک من زلف هایم ب این درازی نبود آخر. بعد یادم افتاد ک رفتم سلمانی. و این رو ب آن دوستم نیز عرضه داشتم. باز همان نگاه رد و بدل شد با فشار نگاه بیشتر و در آخر با این گفته ک من در آن ساعت کجا بودم و دخالت اخوی کوچکم ک یادآوری کرد در آن ساعت در خانه بودم باز مسئله و پرونده باری دیگر باز ماند تا من در حسرت حل این پرونده بمانم ک زلف یار کجا و خرما کجا

دوم ...

امروز ی شربت فوق العاده خوردیم. شربت زعفران و شاه اسبرن. آقا حالا ک بحث شربت پیش اومد ی چند روز هس بنده شدیدا و قویا و ذاتا و باطنا و غیرا با این سوال مواجه هستم ک نام اصلی همان شاه اسبرن چیست؟

البته ب چند گزینه رسیده ام ک می نویسم و از دوستان مطلع جواب می خواهم؟

گزینه 1) شاه ایسترم

گزینه 0) شاه نرگس

گزینه 4) شاه اسپرم

گزینه 2) شاه محمد

گزینه 8) شاه امیرحسن

گزینه 9) شاه نسترن

واقعا اگر یکی از دوستان کمکم کنه ممنونشون می شم ...

البته گزینه آخری ب درستی بیشتر شبیه هس تا بقیه ...

سوم ...

امروز سر ی جمله کم بود فرمانده رو بزنم. می پرسید چی؟ بابا دو ساعت بهش می گم سبزی خوردن خودش پا داره خودش سوار ماشین می شه میاد وادی رحمت قبول نمی کرد. آخه شما چیزی بهش بگید ...

هیچی دیگه در لحظه اذان حاج محمد گل بنده رو مجاب فرمودن ک سبزی خوردن و نان پا ندارن و خودشون نمی تونن بیان. بنده هم قبول نمی کردم(راستش رو بخواید هنوزم قبول نکردم) ولی ب خاطر نون و نمک گفتم قبول.

بعله القصه ب بچه ها گفتم آتدیلین گداخ دانیشگاها ک نون و سبزی مونده اونجا ...

حالا با هزار زحمت نون و پنیر و سبزی رو آوردیم بار زدیم ماشین بی چاره. خواستم برم بشینم دیدم صندلی راننده هم پر هست از قاردون. این برنامه پت و مت رو دیدید می خوان ی کار انجام بدن شده بودیم مثل اونا. ی بار وسایل رو می زدیم ماشین (آخه سواری بود) خودمون جا می موندیم. ی بار خودمون نشستیم بریم تا در دانشگاه هم رفتیم ولی ی لحظه ک یادمون افتاد واسه چی اومدیم و وسایل مونده، برگشتیم. یعنی ی اوضاعی شد. دست آخرش هم با تبرزین و گرز سهراب افتادیم ب جون ماشین مثل پت و مت و ماشین شد وانت ال نودی

سرتون رو درد نیارم. زدیم وسایل رو تنگ هم و اومدیم. یعنی سرعت عمل در حد بنز. کلا تایم می گرفتی 15 دیقه بیشتر نشد  رفت و برگشتمون ...

ملت هم سر سفره افطار سبزی و نون خوردن بحمدالله ...

چهارم ...

دوستان من از مرغ شاکی ام. این چ وضعش هس آخه برادر من. البته مرغ خواهر می شه درسته. بعله. می گفتم این چ وضعی هست. یکی از دوستان داشته سالاد الویه تناول می کرده ک استخووون ران گاو از غذاش اومد بیرون. بابا تو مرغ هستی. استخون گاو تو بدن تو چی کار داشت؟ اصلا یعنی چی؟ مرغ اول بوده یا گاو؟

ک باز شاعر سخن می گه:

"گاو سحر ناله سر کن/داغ سالاد تازه تر کن

ای تویوخ، ای آشپز، ای طبیعت/ سالاد تار ما رو جوجه تر کن"

پنجم ...

آقا من از این مسئول خیلی خیلی قدیم برادر فرهنگی هم شاکی ام. بابام جان جنس مونده رو دستت چرا قالبش می کنی ب ما. 

اون روز. یعنی روز جمعه ای قرار شد بنده و حاج محمد و این مسئول خیلی خیلی قدیمی برادر فرهنگی ک رفته تو کار عمده و اینها وسایل رو بیاره دانشگاه. ی ساعت نیومد. دو ساعت نیومد. سه. چهار پنج شش هفت هشت و نه سر سفره افطار داشتم غذا می خوردم. مثل این ک خاطره رو رد کردم برگردیم. نه هشت هفت شش و چهار. بعله ساعت چهار آقا پیداش شد. وسایل رو آوردیم پایین ک چشم خورد ب آب معدنی کوچیک ها ک روشون نوشته بود: "آب گازدار طعم دار با طعم لیمویی ..."(نخواستم تبلیغات شه اسمش رو ننوشتم). آقا یه واژه مثل دانشگاه آزاد اسلامی ک چند تا واژه ک کنار هم معنی درستی نمی ده و کلا دروغ هس. من گفتم اینا چیه و محمد رو متوجه قضیه کردم.

حاج محمد ب خدا من نمی خواستم بگم ... آههههه آههههه آههههه 

ک در این هنگام با پیشنهاد رشوه این برادر فرهنگی مواجه شدیم. پیشنهادی ک هر جنبنده ای رو فریب می داد.

ی بسته بزرگ لواشک کاملا بهداشتی. واسه هر کدوم ی بسته. 

من اصلا دیگ اونجا آب معدنی ندیدم. اونجا کجا بود؟ من کی بودم؟ اونها کی بود؟

ششم ...

نمی دونم چرا سیستم شمارش من این روزها کار نمی کنه. مثلا جای 300 تا 400 می بینم. جای 400 تا 200 می بینم. فک کنم مسری هم باشه. آخه حسم بهم می گه. می پرسید چرا؟ نمی گم. خودتون فک کنید ...

باشه می گم چون اصرار کردید.

اصل حرفش بیشتر بچه ها ن خرما خوردن ن سوپ، ن سبزی خوردن، ن پنیر، ن سالاد الویه. اینم بگم سالاد الویه امسال رو تا 100 سال دیگه هم نمی شه خورد. آخه معمولا رسم هس ترکیب سالاد الویه و طرز پختش ای گونه بود ک ...

مواد لازم:

1) کالباس 0/0400 گرم

2) تخم مرغ نصف تخم مرغ بدون زرده (آخه زردش توسط آشپز خورده می شد.) 

3) سس 2 قاشق و نصفی

4) یرلما 99 درصد ( مهم ترکیب 99 درصدی اش هس.)

5) تویوخ ب مقدار لازم

6) و غیره اعم از همه چیز ب دلخواه آشپز

طرز تهیه:

همه مواد درون ظرف ریخته شده و فرد سنگین وزن را روی مواد غلت می دهیم تا آماده پخت شود. بعد می پزیم. البته شاید اول می پزیم بعد غلت می خوریم دقیقا یادم نیس.

ولی امسال اصلا ی چیز دیگه بود ...

ببین حرف از کجا رسید ب کجا؟ می گفتم ب کسی غذا نرسید. همه هم اوغلان اوشاغی، اوم دولار ... ( فارسی اش رو نمی دونم)

آغا شماره ها از دستم در رفت ...

آخر شبی هم رفتیم سینما. ساعت 1 اینا بود. آره بابا سینما باز بود. فیلم غم انگیز "جدایی قلی از منوچ" رو نشون می داد. 

جاتون خالی فرمانده داشت خرج می کرد. (زیاد جدی نگیرید آخه) چند تا مثلا مرد نشسته بودن، جیبشون توراتان داشت همشون. این وسط اخوی کوچیک خرج می کرد ...

رفتیم ولی عصر، شانار آب انار ...

بعله و حرف آخر ...

وقتی بچه ها رو فرستادم پیش ننه هاشون، دست آخر نوبت حاج محمد رسید. رسیدیدم دم در خونشون. لطفا با احساس بخونید بقیه اش رو ...

اومد پایین گفت حاجی بیا پایین ...

اشک تو چشاش جمع شد ...

افتاد روی زمین ...

الان هر دو نشسته فیس تو فیس ...

اکت تو اکت ...

چشم تو چشم ...

ک گفت ی چیزی بگم ...

گفتم بگو ...

خندید و رفت ...

نه باز قاطی شد ...

ببخشید ...

گفتم بگو ...

توی محله با صدای بلند فریاد کشید ...

ننه باشو وا دولانیم ....

من 

در و دیوار 

همسایه ها 

بچه های پیام نور و علی الخصوص آشپز

و مادر محمد 

ی چند تا نکته بگم و ما رو ب خیر و شما رو ب سلامت ...

ـ نام ها کاملا تصادفی هست ...

ـ این نوشته رو واسه شاد کردن دل مومنین نوشتم و ب قصد تقرب و با وضو (تف ب ریا) اصلا نخواستم کسی رو توهین کنم. اگه حرف هایی نوشتم ک حس می کنید نباشه بهتر هس بهم بگید ...

ـ اگه لبخند رو لباتون نشست، ی صلوات و اگه فرصت دارید فاتحه در حق رفتگان من علی الخصوص شهید روحانی حاج حسین دانشیان و شهید روحانی یوسف دانشیان بفرستید و بخونید.

ـ اگه لبخند نزدید واسه رفتگان خودتون صلوات و فاتحه بخونید.

ـ این شبها میانه ماه مبارک رمضان هس و میانه مغفرت. برای برادر کوچیک تون هم از خدا طلب عفو و بخشش کنید و دعا کنید در حقش ک دعای مومن در حق مومن ب استجابت نزدیک تر هس اون هم تو این شبها.

ـ این شبها توفیق شده چند شب مسجد صاحب الامر باشم. ب دوستان توصیه می کنم حتما بیان. حتما.

التماس دعا

و دوستدار شما حاجی

بعدها نوشت ...

ـ فیلم مجوز از ارشاد نداشت اکران نشد و بجاش ی فیلم دیگه روی پرده رفته ...

ـ ی تقدیر ویژه هم از دوستانی ک زبون روزه جلوی گرمای اجاق زحمت کشیدن ...

ـ ی زحمت ویژه ویژه ویژه و خیلی ویژه و باز هم ویژه از قینانای کوماندو ب خاطر سوپ فوق العاده شون ...