حسرت کربلا

برای روضه خوانی ات آقا نه روضه خوان کافی ست

نه چشم های بهاریِ این و آن کافی ست

نه اشک ما وَ نه اشک تمامی دنیا

نه گریه های بلند پیمبران کافی ست

برای شرح کمی از عنایت تو به ما

نه این حسینیه کافی ست نه زمان کافی ست

برای این که شوم عاقبت به خیر شما

همین دو قطره ی اشکِ شده روان کافی ست

برای گریه ی ما ذکر خیر یا زینب

برای گریه ی زینب حسین جان کافی ست

برای حل تمام حوائج عالم

اگر کُنَد نگهی شیرخوارتان کافی ست

دعای مادر پهلو شکسته ی زینب

برای آمدن صاحب الزمان کافی ست

دم از عذاب مزن صبح محشر کبری

همین نیامدن کربلایمان کافی ست

زلزله

احساس شما چیه؟

بسم الله ...

به نام عشق ...

برای خدا نوشتن را دوست دارم، برای کسانی که خدا را دوست دارند را همین طور، و کسانی که خداوند آن‌ها را دوست دارد. وبلاگ قبلی بنده شاید برای خدا نبود، شاید کلمه‌ی خوبی نیست، برای خدا نبود. واسه‌ی همین تخته کردن‌اش که برای خدا بود، خوب بود ...

این وبلاگ رو درست کردم که برای خودت بنویسم خدا جووون، پس تقبل منی ...

و اما شمایی که قدم رنجه می کنی و می‌آی اینجا ...

قدمت روی چشم، خوش اومدی، همین اول کاری بگم که هر چی نوشت هس اینجا، بعضی وقت‌ها حوصله نوشتن و وقت‌اش رو دارم می‌نویسم ولی هر جا هر مطلب خوب و به درد به خور هم دیدم می ذارم ...

والعاقبه للمتقین ...